The Charity of Night

Personnel:

Acoustic & Electric Guitars, Vocal: Bruce Cockburn
Drums, Percussion: Gary Craig
Bass: Rob Wasserman
Backup Vocals: Jonatha Brooke, Patty Larkin, Ani DiFranco & Maria Muldaur
Vibes: Gary Burton
Keyboards: Janice Powers
Mandolin: Colin Linden
Accordion: Joe Macerollo
Slide Guitar: Bonnie Raitt

Tracks:

1. Night train
2. Get up Jonah
3. Pacing the cage
4. Mistress of storms (instrumental)
5. The whole night sky
6. The coming rains
7. Birmingham shadows
8. The mines of Mozambique
9. Live on the mind
10. The charity of night
11. Strange waters

Bruce Cockburn heeft van zijn eerste CD voor Rykodisc een bijzonder muzikaal geheel gemaakt. Deze Canadese singer-songwriter (met een lange reeks albums op zijn naam) is altijd al een begaafd gitarist geweest, maar hij weet zich ditmaal omringd door grote instrumentalisten als jazz-vibrafonist Gary Burton, meesterbassist Rob Wasserman en klassedrummer Gary Craig. Voeg daarbij gastrolletjes voor Ani Di Franco, Bonnie Raitt, Maria Muldaur en Bob Weir en het lichtje van Kwaliteit begint te branden. Vaak gaan dit soort projecten aan een overdosis goede smaak ten onder, maar Cockburns sterke, inhoudsrijke en vaak sociaal bewogen songs maken dat hier onmogelijk. Hij geeft zijn gasten behoorlijke de ruimte en daardoor lopen de nummers soms uit tot tien minuten, maar ook daar valt mee te leven, vooral als je hoort wat iemand als Gary Burton hier uithaalt. Cockburn heeft het Sprechgesang ontdekt (je mag het ook rappen noemen) en dat leidt in songs als Get Up Jonah, Birmingham Shadows en vooral in het indrukwekkende titelnummer tot verrassende resultaten. Cockburn bewijst hier het ongelijk van zijn vorige label Columbia, dat het vertrouwen in hem opzegde. Liefhebbers van het betere luisterlied, zij die van het werk van iemand als Richard Thompson houden, krijgen hier het volle pond, maar ook wie van jazz en kwaliteitspop houdt homt aan zijn/haar trekken. Top.

Bert van de Kamp

Bruce Cockburn made his first CD for Rykodisc musically a very special entity. This Canadian singer-songwriter (who has a long series of albums in his name), has always been a gifted guitarist, but this time he's surrounded by great instrumentalists like jazz vibraphone player Gary Burton, master bass player Rob Wasserman, and first class drummer Gary Craig. Add to this the guest roles for Ani Di Franco, Bonnie Raitt, Maria Muldaur and Bob Weir, and the light of Quality begins to shine. These kind of projects often suffer from an overdose of good taste, but here this is prohibited by Cockburn's strong songs, full of content and often socially committed. He gives his guests plenty of room and thus the songs sometimes expand to something like ten minutes, but that's OK, especially if you hear what a man like Gary Burton can do. Cockburn discovered the Sprechgesang (you can call it rap also) and in songs like Get Up Jonah, Birmingham Shadows and especially the title song, this leads to astonishing results. Here Cockburn demonstrates that his former label Columbia, that gave up confidence in him, was wrong. All those that like the quality song, who love the work of someone like Richard Thompson, get their money's worth, but also those that like quality jazz and rock will be more than pleased. Top.

Bert van de Kamp. Translation: Douwe van der Zwaag

home | main page | biography | discography | articles | lyrics | tour dates | other sites

Douwe van der Zwaag