Transitional self-produced effort featuring more musical diversity, from the techno-dirge of "The Strong One" to the reggaelike "Justice." "Loner" provides a dramatic highlight. Cockburn's human rights concerns and his left-of-center politics dominate over more mystical fascinations for the first time.
Rick Clark
Mooie woorden, pakkende solo's, een sterke hookline, het zijn allemaal mooie woorden. Waar het eerder om zou moeten gaan, is een origineel eh... GELUID. Division had 't, Siouxsie heeft 't, ja, zelfs The Sound schijnt 't te hebben. Bruce Cockburn opereert al meer dan tien elpees in een wat rustiger akoestisch kader dan bovengemelde klankbeelden. Je zou hem kunnen vergelijken met John Martyn en tot op zekere hoogte met Joan Armatrading. Maar ook zij hebben een eigen eh... GELUID. Eind vorig jaar zijn in vele kolommen de ingrediënten van het eh... GELUID van deze Canadees opgesomd. Laat ik daarom nu volstaan met te melden dat Inner City Front een van Cockburn's betere platen is met na de binnenkomer You Pay Your Money And You Take Your Chance (mooie woorden, pakkende solo's, sterke hookline) een lastig opstapje (The Strong One) naar de overige zeven nummers. Ondanks dat Cockburn veel en soms hoogdravende woorden in zijn teksten propt en nogal wat instrumenten rond zijn akoestische gitaar groepeert, is deze elpee weer één grote tranquillizer. Singer-songwriters hebben óf een neurotisch (vroege Springsteen, Morrison om en om) óf een rustgevend eh... GELUID. Bij Dr. Cockburn, een jarenlange praktijk-ervaring als hypnotiseur, kom je nietsvermoedend binnen; hij kijkt je aan en de kamer vult zich met zijn eh... ja dokter, ik lig prettig, dank U.
Jan-Maarten de Winter
Douwe van der Zwaag