You've Never Seen Everything

Released: June, 2003
CD: Cookin Vinyl COOK CD 257

Personnel:

Produced by Bruce Cockburn and Colin Linden
Recorded & Mixed By John Whynot
Additional Recording By Colin Linden
Recorded between October 7, 2002 and December 16, 2002 at Studio Risson, Montreal; The Clubhouse, Toronto; Deep Field, Nashville; Groove Masters, Los Angeles and Devonshire, Los Angeles

Acoustic & Electric Guitars, Baritone guitar, Dobro, Vocal: Bruce Cockburn
Drums, Percussion: Gary Craig, Stephen Hodges
Additional drums: Ben Riley
Bass: John Dymond, Rich Brown, Steve Lucas
Upright bass: Larry Taylor
Additional basses: Colin Linden
Violins and loop: Hugh Marsh
Harmonies: Sam Philips, Sarah Harmer, Emmylou Harris, Jonell Mosser, Jackson Browne, Maury Lafoy & Graham Powell
Electric mandolins: Colin Linden
Piano: Andy Milne
Harmonica: Gregoire Maret

Tracks:

  1. Tried and tested
  2. Open
  3. All our dark tomorrows
  4. Trickle down
  5. Everywhere dance
  6. Put it in your heart
  7. Postcards from Cambodia
  8. Wait no more
  9. Celestial horses
  10. You're never seen everything
  11. Don't forget about delight
  12. Messenger wind
Review

For a review, please go to All Music Guide

From Muziekkrant Oor, June 28, 2003

Voor iemand met een haast fobische angst om in herhaling te vallen, is de titel van dit 27ste (!) album wel toepasselijk. Daar hoeft Canadees Bruce Cockburn zich geen zorgen over te maken. Vanaf de vroege jaren '70 is de eclectische singer-songwriter zijn muzikale horizon blijven verbreden. Ook You've Never Seen Everything, waarop hij medewerking krijgt van o.a. Emmylou Harris, Jackson Browne en de ritmesectie van Tom Waits, is stilistisch nauwelijks te duiden. Vaak exotisch, met vreemdsoortige ritmes en zanglijnen, meer altijd weer verrassend. Zoals altijd is de boodschap even belangrijk als de muziek. Nu Bruce de zaken thuis weer om beetje op orde heeft, maakt hij zich als voorheen behoorlijk druk om de toestand in de wereld die volgens hem nogal uit balans is. Zo is het jazzy Trickle Down zijn felste politieke statement sinds If I had a rocket launcher uit medio jaren '80. Maar hij is geen zwartkijker en biedt ons ook hoop, die beeldend verwoord wordt middels de spirituele afsluiter Messenger Winds. De teksten worden zowel in het Engels als Frans bijgeleverd. Nu meer hopen dat die wijze woorden niet aan dovemansoren gericht zijn.

MARCEL HAERKENS

From Metro, July 2003. by Emil Peeters

You've Never Seen Everything' is het zevenentwintigste album van de Canadese singer/songwriter Bruce Cockburn, die vaak in één adem genoemd wordt met land- en generatiegenoten Joni Mitchell, Leonard Cohen en Neil Young.

Wie de zesentwintig andere platen van Cockburn niet kent, doet zich­zelf schromelijk tekort door `You've Never Seen Everything dan ook maar terzijde te schuiven. Het is een plaat die tot denken aanzet en muzikaal zeer rijk en aftvisselend is, met een speciale vermelding voor de prachtige wijze waarop de drums zijn opgenomen.

Met opener 'Tried And Tested' stelt Cockburn zich nog even aan de luisteraar voor en ook 'Open' is vrij persoonlijk van aard. Met 'All Our Dark Tomorrows' wordt de stem­ming somberder, om niet te zeg­gen uitzichtloos. Het is een felle aanklacht tegen de hebzucht die ons regeert, in de persoon van de dorpsidioot die de macht heeft genomen en in wie we zonder veel moeite de Amerikaanse president Bush herkennen. Denk maar aan de jongste belastingverlaging die Bush door het Congres loodste en waar vooral de rijkste Amerikanen van profiteren. Eenzelfde thema wordt behandeld in 'Trickle Down'.

Maar de stemming wordt gere­geld verlicht, bijvoorbeeld met 'Celestial Horses', waarop Jackson Browne harmonie zingt. En er is hoop. Centraal staat dan ook 'Put lt In Your Heart', Cockburns reactie op de aanslagen van 11 september, waarin hij oproept niet te vergel­den, maar alle donkere gevoelens te vertalen naar een positieve levenshouding.

From Heaven, July/August 2003. By Pieter Wijnnstekers

Ongeëvenaarde klasse. [singer-songwriter] Zitten we nog ruim te genieten van de prachtige reissues van zijn klassieke albums van eind jaren zeventig/begin jaren tachtig, ploft geheel onverwacht deze nieuwe cd op de mat. Nu ontvangen we het werk van deze Canadese bard altijd met open armen, maar het niveau van het meesterlijke DANCING IN THE DRAGON'S JAWS uit 1979 heeft hij nog maar zelden benaderd. Hij maakte mooie platen, maar de echte vervoering voelden we toch niet meer.

Maar met YOU'VE NEVER SEEN EVERYTHING levert hij geheel onverwacht misschien wel zijn allerbeste plaat af. Dezelfde sprankeling van DRAGON'S JAWS is er namelijk ook op de nieuwe. YOU'VE NEVER SEEN EVERYTHING heeft een muzikale spanning die zo meeslepend is dat je gedwongen wordt tot luisteren. Met hulp van mede-producer Colin Linden en gastvocalisten als Sam Phillips, Sarah Harmer, Emmylou Harris, Jonell Mosser en Jackson Browne overtreft Cockburn zichzelf met een album dat zo'n muzikale rijkdom herbergt dat geen enkele muziekliefhebber er omheen kan. Het is de combinate van gedrevenheid en frisse ideeën, verpakt in (merendeels) akoestische folkpop, die maakt dat YOU'VE NEVER SEEN EVERYTHING boven al Cockburns andere platen uitsteekt. Dat mag voor iemand die al aan zijn 23e album toe is toch een klein wonder heten. Wie beweerde daar dat de duivel de beste liedjes heeft?

----------
home | main page | biography | discography | articles | lyrics | tour dates | other sites ----------

Douwe van der Zwaag